ای حرم باصفای اباعبدالله(ع)! چه بسیار دلهایی که در تو آرام گرفتند و چه اشکهایی که در آغوشت تقدیس شدند. من نیز چشم به راه روزی هستم که در صحن نورانیت، قامت خستهام را بر خاک بگذارم و بگویم: «رسیدم یا مولا»... تا آن روز، دلتنگیم را در قالب دعا به سویت میفرستم.